فهرست مطالب

• مقدمه
• تاریخچه و تعریف سختی‌گیرهای رزینی
• انواع سختی‌گیرها و جدول مقایسه
• اجزای تشکیل دهنده سختی گیر رزینی
• فرآیند احیا (Regeneration)
• انواع رزین‌های تبادل یونی
• کاربردهای تخصصی سختی‌گیرهای رزینی
• فناوری‌های جایگزین در تصفیه آب
• محاسبات پیشرفته برای طراحی سختی‌گیرهای رزینی
• بررسی و تحلیل هزینه‌های سیستم‌های سختی‌گیر رزینی
• نتیجه گیری نهایی

مقدمه 

آب یکی از منابع حیاتی برای زندگی انسان‌ها و سایر موجودات زنده است که در تمامی عرصه‌های زندگی از جمله شرب، کشاورزی، صنعت و بهداشت کاربرد دارد. بسیاری از منابع آبی به‌طور طبیعی دارای سختی هستند. سختی آب به میزان یون‌های کلسیم (Ca²⁺) و منیزیم (Mg²⁺) موجود در آب اطلاق می‌شود. آب‌های سخت می‌توانند مشکلات زیادی برای تجهیزات صنعتی، لوله‌کشی‌ها، سیستم‌های گرمایشی و حتی در مصارف خانگی ایجاد کنند. سختی آب را به سه قسمت سختی موقت، سختی دائم و سختی کل تقسیم می کنند که به شرح زیر است.

سختی موقت: سختی موقت را سختی کربناتی می نامند. این سختی حاوی بی کربنات، کلسیم و منیزیم است که به کمک حرارت pH آن را کاهش می دهند. در حقیقت کربنات کلسیم و منیزیم در ابتدا به صورت بی کربنات کلسیم و منیزیم بوده اند که با حرارت دادن به کربنات کلسیم و منیزیم تبدیل شده اند. پس برای از بین بردن این سختی، آب را می جوشانند تا به صورت کربنات رسوب کند. به این علت به آن سختی موقت می گویند.

سختی دائم: سختی دائم را سختی غیر کربناتی می نامند. سختی دائم مربوط به دیگر املاح کلسیم و منیزیم مثل نمک های سولفات ها، کلرید یا نیترات آن‌هاست. در واقع نمک های کربنات این یون ها با جوشاندن ته نشین می شوند و دیگر نمک های این یون ها مانند نمک های بنیان سولفات، کلرید یا نیترات با جوشاندن از محلول خارج نمی شوند بلکه در لوله های دیگ های بخار ایجاد خوردگی می‌کنند. برای حذف سختی دائم از روش های شیمیایی استفاده می شود و کافی است یون های عامل سختی را ته نشین کنیم.

سختی کل: به مجموع سختی های دائم و موقت آب، سختی کل می‌گویند که برای محاسبه آن از واحد mg/Lit که معادل یک هزارم نرمال است یا ppm استفاده می‌شود.

سختی‌گیرهای رزینی از فناوری‌های متداول و مؤثر برای کاهش سختی آب هستند که در صنعت تصفیه و سایر بخش‌ها استفاده می‌شوند. در ادامه بیشتر به این نوع از سختی گیرها خواهیم پرداخت.

تاریخچه و تعریف سختی‌گیرهای رزینی 

سختی گیر رزینی از جمله تجهیزاتی است که در موتورخانه های مختلف برای رسوب گیری آب ورودی به سیستم از آن استفاده می‌شود. درون این مخزن ها سیلیس و رزین به کار رفته است. وظیفه سختی گیر رزینی از بین بردن برخی ناخالصی‌ها و املاحی است که در آب وجود دارد. در این دستگاه با عبور دادن آب با فشار زیاد از میان دانه‌های رزین، املاح اضافی و سختی آب که به دلیل وجود کاتیون‌های دو ظرفیتی و یا بیشتر در آب است؛ حذف می‌شوند. منیزیم و کلسیم از مهم ترین فلزات دو ظرفیتی در آب هستند.

سختی‌گیرهای رزینی برای اولین بار در اوایل قرن بیستم به‌عنوان یک تکنولوژی برای تصفیه آب مورد استفاده قرار گرفتند. در ابتدا، آن‌ها فقط برای مصارف صنعتی و به‌ویژه برای جلوگیری از رسوب کلسیم در تجهیزات گرمایشی و بخاری‌ها به کار برده شدند و بعدها پیشرفت در علم شیمی و فیزیک موجب شد که رزین‌های تبادل یونی با کیفیت‌های بالاتری تولید و استفاده شوند. در طول زمان و افزایش نیاز به آب نرم در مصارف مختلف، استفاده از سختی‌گیرهای رزینی در کاربردهای خانگی و تجاری گسترش یافت به طوری که امروزه، سختی‌گیرهای رزینی به یکی از انتخاب‌های اصلی برای تصفیه آب در منازل، صنایع و سیستم‌های آبیاری تبدیل شده‌اند.

سختی‌گیرهای رزینی دستگاه‌هایی هستند که از رزین‌های تبادل یونی برای حذف یون‌های کلسیم و منیزیم موجود در آب استفاده می‌کنند. این سیستم‌ها معمولاً به‌طور اتوماتیک یا دستی، این یون ها را با یون‌های سدیم جایگزین می‌کنند و در نتیجه باعث کاهش سختی آب می‌شود. رزین‌های تبادل یونی معمولاً از مواد پلیمری ساخته می‌شوند و حاوی گروه‌های شیمیایی خاصی هستند که توانایی جذب یون‌های مختلف را دارند.

انواع سختی‌گیرها و جدول مقایسه

انواع سختی‌گیرها:

   ► رزینی (Ion Exchange Softener)

   ► شیمیایی (Chemical Softener)

   ► اسمز معکوس (Reverse Osmosis Softener)

   ► مغناطیسی (Magnetic Softener)

   ► اولتراسونیک (Ultrasonic Softener)

از سختی‌گیرها برای کاهش سختی آب استفاده می‌شود و انواع مختلفی دارند که بسته به کاربرد و شرایط، به کار برده می‌شوند که در ادامه آورده شده اند.

سختی‌گیر رزینی (Ion Exchange Softener)

عملکرد:

در این سیستم‌ها، یون‌های سدیم موجود در رزین‌ها ، جایگزین یون‌های کلسیم و منیزیم در آب می‌شوند و به این ترتیب سختی آب کاهش می‌یابد.

کاربردها:

   ♦ تصفیه آب خانگی

  ♦ سیستم‌های آب‌گرم‌کن و تاسیسات گرمایشی

  ♦ صنایع دارویی و شیمیایی

  ♦ تصفیه آب برای صنایع غذایی و نوشیدنی

مزایا:

• کارایی بالا در کاهش سختی آب
• حذف مؤثر یون‌های کلسیم و منیزیم
• نیاز به نگهداری و نظارت کمتر نسبت به سایر روش‌ها
• عملکرد خودکار

معایب:

• هزینه نصب و راه‌اندازی بالا

• نیاز به فرآیند احیا (Regeneration) و درنتیجه زمان زیاد

• مصرف آب اضافی در فرآیند احیا

• نیاز به تأمین محلول نمک برای احیا

سختی‌گیر شیمیایی (Chemical Softener)

عملکرد:

در این سیستم‌ها، از مواد شیمیایی مانند آهک (CaO)، کربنات سدیم (Soda Ash) یا سولفات آلومینیوم برای رسوب دادن یون‌های کلسیم و منیزیم موجود در آب استفاده می‌شود به طوری که این مواد شیمیایی به آب اضافه و موجب رسوب‌گذاری کلسیم و منیزیم می‌شوند و در نتیجه، سختی آب کاهش می‌یابد.

کاربردها:

   ♦ تصفیه‌خانه‌های آب

  ♦ صنایع شیمیایی و پتروشیمی

  ♦ صنایع کشاورزی برای تولید آب آبیاری

مزایا:

• هزینه نصب اولیه کمتر
• استفاده از مواد شیمیایی موجود و ارزان قیمت
• مناسب برای آب ‌های بسیار سخت

معایب:

• مصرف زیاد مواد شیمیایی

• مدیریت تولید ضایعات شیمیایی

• دفع رسوبات اضافی

• مدیریت دقیق میزان مواد شیمیایی مورد استفاده

سختی‌گیر اسمز معکوس (Reverse Osmosis Softener)

عملکرد:

در این روش، آب تحت فشار از غشای نیمه‌نفوذپذیر عبور می‌کند و اجازه عبور یون‌ها و مواد محلول در آب را نمی‌دهد. این سیستم به‌طور مؤثر تمام آلاینده‌ها، از جمله کلسیم و منیزیم را از آب حذف می‌کند..

کاربردها:

   ♦ تصفیه آب خانگی

  ♦ سیستم‌های تصفیه آب صنعتی

  ♦ تصفیه آب در صنایع دارویی، غذایی و شیمیایی

  ♦ شیرین‌سازی آب دریا (Desalination)

مزایا:

• توانایی حذف تمامی آلاینده‌ها، از جمله یون‌های کلسیم و منیزیم از آب
• عملکرد بسیار مؤثر برای آب‌های آلوده و سخت
• تولید آب با کیفیت بالا

معایب:

• هزینه‌های نصب و نگهداری بالا

• مصرف انرژی بالا برای ایجاد فشار در فرآیند اسمز معکوس

• تولید پساب که نیازمند دفع به روش مناسب است

• نیاز به تعویض دوره‌ای غشا

سختی‌گیر مغناطیسی (Magnetic Softener)

عملکرد:

این سیستم‌ها از میدان‌های مغناطیسی برای تغییر ساختار مولکولی کلسیم و منیزیم استفاده می‌کنند و به راحتی در سیستم‌ها رسوب نمی‌کنند. این روش مخصوصا برای کاهش رسوب در لوله‌ها و سیستم‌های حرارتی کاربرد دارد.

کاربردها:

   ♦ تصفیه آب خانگی

  ♦ صنایع کوچک

  ♦ سیستم‌های آبیاری و کشاورزی

مزایا:

• نصب آسان و کم‌هزینه
• عدم نیاز به مواد شیمیایی
• کاهش رسوبات در سیستم‌ها
• مصرف انرژی کم

معایب:

• کارایی محدود در مقایسه با سایر روش‌ها

• تأثیرگذاری کمتر در حذف سختی آب

• مناسب فقط برای کاربردهای خانگی و کوچک

سختی‌گیر اولتراسونیک (Ultrasonic Softener)

عملکرد:

در این سیستم‌ها، از امواج فراصوت (اولتراسونیک) برای تغییر ساختار کلسیم و منیزیم موجود در آب استفاده می‌شود تا رسوبات آن‌ها را از بین ببرد. از این روش معمولاً در سیستم‌های خانگی یا در اندازه‌های کوچک استفاده می‌شود..

کاربردها:

   ♦ تصفیه آب خانگی

  ♦ سیستم‌های گرمایشی

  ♦ تصفیه آب در صنایع کوچک

مزایا:

• نصب ساده و سریع
• عدم نیاز به مواد شیمیایی
• کاهش رسوبات و بهبود کارایی سیستم‌های گرمایشی

معایب:

• کارایی محدود در مقایسه با سختی‌گیرهای رزینی و اسمز معکوس

• مناسب فقط برای کاربردهای خانگی و کوچک

• تأثیرگذاری کمتر در حذف سختی آب نسبت به دیگر روش‌ها

•  

مقایسه انواع سختی‌گیرها

نتیجه‌گیری:

انتخاب نوع سختی‌گیر بستگی به نیاز، هزینه‌ها و شرایط محیطی دارد. سختی‌گیرهای رزینی به‌طور کلی کارایی خوب اما هزینه‌های بالاتری نسبت به سیستم‌های شیمیایی دارند. سیستم‌های اسمز معکوس برای تصفیه‌های پیچیده‌تر و حذف کامل آلاینده‌ها مفید اما نیازمند صرف انرژی و تولید پساب هستند. سختی‌گیرهای مغناطیسی و اولتراسونیک گزینه‌های مناسبی برای مصارف خانگی و کاربردهای کم‌هزینه اما با کارایی کمتر هستند.

اجزای تشکیل دهنده سختی گیر رزینی

اجزای تشکیل‌دهنده سختی‌گیر رزینی به‌طور کلی شامل چند بخش اصلی است که هر یک نقش خاصی در فرآیند تصفیه و نرم‌سازی آب دارند. در ادامه، اجزای مختلف یک سختی‌گیر رزینی به تفصیل آمده است.

1) رزین تبادل یونی

تعریف: رزین تبادل یونی از مهم‌ترین اجزای سختی‌گیر رزینی است که معمولاً از مواد پلیمری ساخته شده و حاوی گروه‌های شیمیایی خاصی است که می‌تواند یون‌های مختلف را جذب کند.

عملکرد : رزین‌ها حاوی یون‌های سدیم (⁺Na) هستند که هنگام عبور آب ، یون‌های کلسیم (⁺Ca²) و منیزیم (⁺Mg²) موجود در آب را جذب کرده و به جای آن‌ها، یون‌ سدیم آزاد می‌کنند که این فرآیند موجب کاهش سختی آب می‌شود.

2) مخزن رزین

تعریف: مخزن رزین محفظه‌ای است که رزین‌های تبادل یونی در آن قرار می‌گیرند و معمولاً از جنس پلاستیک یا فلز مقاوم به خوردگی ساخته می‌شوند.

عملکرد: آب ورودی به سیستم از بین رزین‌ها عبور کرده و یون‌های کلسیم و منیزیم را با یون‌های سدیم جایگزین می‌کند. این مخزن باید طوری طراحی شود که جریان آب از بین رزین‌ها به‌طور یکنواخت عبور کند.

3) واحد احیا (Regeneration Unit)

تعریف: از این واحد برای احیای رزین‌ها و بازگرداندن آن‌ها به حالت اولیه استفاده می‌شود. در این فرآیند، یون‌های کلسیم و منیزیم که در رزین‌ها جذب شده‌اند، با یون‌های سدیم جایگزین می‌شوند.

عملکرد : این واحد معمولاً شامل یک مخزن بزرگ برای نگهداری محلول نمک است که به سیستم اضافه می‌شود تا فرآیند احیا انجام شود. پس از مدت زمانی که رزین‌ها اشباع می‌شوند، از محلول نمک برای شارژ مجدد آن‌ها استفاده می‌شود.

4) شیرهای ورودی و خروجی

تعریف : این شیرها برای تنظیم جریان آب ورودی و خروجی از سیستم سختی‌گیر به‌کار می‌روند.

عملکرد: شیرهای ورودی و خروجی به اپراتور این امکان تنظیم جریان آب را می‌دهند و فرآیند تصفیه را کنترل می‌کنند. این شیرها هم‌چنین برای شستشوی رزین‌ها و فرآیند احیا (Backwash) کاربرد دارند.

5) واحد شستشوی معکوس (Backwash)

تعریف: از واحد شستشوی معکوس برای پاک کردن رزین‌ها از ذرات معلق، مواد آلی و کثیفی‌ها استفاده می‌شود.

عملکرد : در این مرحله، جریان آب به‌طور معکوس از رزین‌ها عبور می‌کند تا همه ذرات معلق از رزین‌ها خارج شوند. این فرآیند معمولاً قبل از فرآیند احیا انجام می‌شود و سبب بازسازی و تمیز شدن رزین‌ها می‌شود.

6) مخزن ذخیره

تعریف : این مخزن برای ذخیره آب نرم‌شده ای که از سیستم خارج شده، طراحی می‌شود.

عملکرد: آب نرم‌شده پس از عبور از سختی‌گیر به این مخزن منتقل و برای استفاده‌های مختلف آماده می‌شود. این مخزن معمولاً به سیستم توزیع آب متصل می‌شود.

7) واحد شستشوی نهایی (Rinse Unit)

تعریف: بعد از فرآیند احیا، باید رزین‌ها شسته و محلول نمک و مواد اضافی از آن‌ها خارج شود.

عملکرد : در این مرحله، آب تمیز با فشار از بین رزین‌ها عبور می‌کند و باقی‌مانده‌های نمک و مواد دیگر از رزین‌ها شسته می‌شود. این فرآیند معمولاً سیستم را کاملا آماده ی استفاده مجدد می‌کند.

8) فیلترهای پیش‌تزریق (Pre-treatment Filters)

تعریف : این فیلترها معمولاً برای حذف ذرات معلق بزرگ‌ و مواد ناخالص موجود در آب قبل از ورود به سیستم سختی‌گیر به کار می‌روند.

عملکرد : وظیفه این فیلترها حذف ذرات معلق، کثیفی‌ها و مواد آلی از آب است و می‌توانند از نوع فیلترهای شن و ماسه یا کربن فعال باشند. این فیلترها کمک می‌کنند تا عمر رزین‌ها افزایش یابد و عملکرد سیستم بهینه باشد.

9) شیرهای کنترل و سیستم‌های اتوماتیک

تعریف : این شیرها و سیستم ها برای تنظیم و کنترل زمان‌بندی فرآیندها مانند شستشوی معکوس، احیا و شستشوی نهایی استفاده می‌شوند.

عملکرد : این سیستم‌ها به‌طور خودکار کنترل می‌کنند که چه زمانی باید فرآیندهای شستشو، احیا و دیگر اقدامات صورت بگیرند. این قابلیت به بهبود عملکرد و کاهش دخالت های انسانی کمک می‌کند.

فرآیند احیا (Regeneration)

فرآیند احیا یا شارژ مجدد به معنی بازسازی رزین‌ها بعد از اشباع شدن از یون‌های کلسیم و منیزیم است. این فرآیند شامل چند مرحله مختلف به شرح زیر است.

1) شستشوی اولیه (Backwash) : در این مرحله، جریان آب به‌طور معکوس و موقت از بین رزین‌ها عبور می‌کند تا ذرات معلق و آلاینده‌ها از آن‌ها پاک شوند.

2) مرحله جذب نمک (Brine Draw) : در این مرحله، محلول نمک از رزین‌ها عبور می‌کند. یون‌های سدیم موجود در محلول نمک با یون‌های کلسیم و منیزیم موجود در رزین جایگزین می‌شوند و رزین‌ها دوباره به وضعیت اولیه خود باز می‌گردند.

3) شستشوی آهسته (Slow Rinse) : بعد از جذب نمک، رزین‌ها باید با آب تمیز شسته شوند تا باقی‌مانده‌های نمک از آن‌ها حذف شود.

4) شستشوی نهایی (Fast Rinse) : در این مرحله، شستشوی نهایی انجام می‌شود تا باقی‌مانده های نمک و آلاینده‌ها از سیستم خارج شود.

این فرآیند معمولاً به‌ صورت دوره‌ای انجام می‌شود و بسته به نوع و ظرفیت دستگاه، ممکن است در زمان‌های مختلفی انجام شود. فرآیند احیا معمولاً یک تا دو ساعت طول می‌کشد و در این مدت، سیستم‌های صنعتی یا خانگی ممکن است به دلیل نیاز به شارژ مجدد، از دسترس خارج شوند.

انواع رزین‌های تبادل یونی

در سختی‌گیرهای رزینی، رزین‌ها نقشی اساسی دارند. انواع مختلفی از رزین‌ها برای تبادل یونی وجود دارند که بسته به نوع کاربرد و ویژگی‌های آب، مدل مورد نیاز باید انتخاب ‌شود.

1) رزین‌های کاتیونی  (Cation Exchange Resins) : این رزین‌ها برای حذف یون‌های مثبت (کاتیون‌ها) شامل کلسیم، منیزیم، سدیم و آهن از آب استفاده می‌شوند.

2) رزین‌های آنیونی (Anion Exchange Resins) : این نوع رزین‌ها برای حذف یون‌های منفی (آنیون‌ها) مانند کلرید، سولفات و بی‌کربنات از آب استفاده می‌شوند.

3) رزین‌های ترکیبی (Mixed Bed Resins) : این رزین‌ها ترکیبی از رزین‌های کاتیونی و آنیونی هستند که در مصارف خاص مانند تصفیه آب دیونیزه ‌شده برای صنایع داروسازی، غذایی و شیمیایی کاربرد دارند.

کاربردهای تخصصی سختی‌گیرهای رزینی

کاربرد سختی‌گیرهای رزینی تنها در تصفیه آب خانگی یا صنعتی نیست بلکه در برخی از صنایع تخصصی نیز استفاده می‌شوند. در ادامه به برخی کاربردهای دیگر این سیستم‌ها اشاره شده است.

• صنایع دارویی و شیمیایی : در این صنایع، تولید آب با کیفیت برای فرایندهایی مانند تولید دارو و مواد شیمیایی که حساس هستند؛ ضروری است. سختی‌گیرهای رزینی برای حذف کلسیم، منیزیم و سایر یون‌های فلزی از آب به کار می‌روند.

• صنعت تولید انرژی : در نیروگاه‌ها و تاسیسات تولید برق، سختی‌گیرهای رزینی برای جلوگیری از رسوب کلسیم و منیزیم در سیستم‌های بخار و تجهیزات گرمایشی مورد استفاده قرار می‌گیرند.

• صنعت تولید نوشیدنی‌ها و مواد غذایی : در این صنعت‌، کنترل سختی آب می‌تواند بر طعم و کیفیت محصول نهایی مؤثر باشد. سختی‌گیرهای رزینی برای تولید آب با کیفیت و مناسب به کار می‌روند.

• صنایع خودروسازی و الکترونیک: در این صنایع، استفاده از آب نرم برای عملیات مختلفی مثل شستشو، خنک‌کاری و ساخت قطعات حساس، ضروری است. در این حالت، سختی‌گیرهای رزینی می‌توانند تضمین کنند که سختی آب به حداقل مقدار ممکن برسد.

فناوری‌های جایگزین در تصفیه آب

علاوه بر سختی‌گیرهای رزینی، فناوری‌های دیگری نیز برای تصفیه آب و کاهش سختی آن استفاده می‌شوند که در برخی مواقع می‌توانند جایگزین یا مکمل این سیستم‌ها باشند. برخی از این فناوری‌ها به شرح زیر است.

• اسمز معکوس (Reverse Osmosis) : در این فناوری، آب تحت فشار از غشای نیمه ‌نفوذپذیر عبور می‌کند که فقط عبور مولکول‌های آب از آن ممکن است و سایر یون‌ها و مواد محلول جدا می‌شوند. از این روش برای تصفیه آب‌های بسیار سخت و آلوده استفاده می‌شود.

• تقویت‌کننده‌های مغناطیسی: بعضی از سیستم‌ها از میدان‌های مغناطیسی برای تغییر ساختار کلسیم و منیزیم در آب استفاده می‌کنند. این روش بیشتر در موارد خانگی و سیستم‌های کوچک به کار می‌رود؛ با وجود این که کارایی آن نسبت به سختی‌گیرهای رزینی پایین‌تر است.

• استفاده از کربنات سدیم (Soda Ash) : این روش معمولا برای کاهش موقت سختی آب در تصفیه‌خانه‌ها و صنایع کاربرد دارد؛ اما به اندازه سختی‌گیرهای رزینی مؤثر نیست.

محاسبات پیشرفته برای طراحی سختی‌گیرهای رزینی

برای طراحی یک سیستم سختی‌گیر رزینی، نیاز به انجام محاسبات دقیق است. این محاسبات به‌طور کلی شامل تعیین ظرفیت رزین، زمان احیا و دبی آب ورودی می‌شود.

برای محاسبه ظرفیت یک سختی‌گیر رزینی، باید اطلاعاتی مانند دبی آب (Q)، سختی آب (S) و حجم رزین (V) را در نظر گرفت و فرمول عمومی برای محاسبه ظرفیت به شرح زیر است:

در این فرمول:

•  C : ظرفیت رزین (گرم کلسیم یا منیزیم جذب‌شده)

•  Q :  دبی آب (لیتر بر ساعت)

•  S : سختی آب (بر حسب میلی‌گرم بر لیتر یا ppm)

•  V : حجم رزین (لیتر)

بررسی و تحلیل هزینه‌های سیستم‌های سختی‌گیر رزینی

در نهایت، یکی از نکات مهم در انتخاب سیستم‌های سختی‌گیر، هزینه‌هایی است که در بر می‌گیرد و به شرح زیر است.

• هزینه اولیه نصب : شامل هزینه خرید دستگاه، نصب رزین و اجزای جانبی

• هزینه‌های جاری : شامل هزینه‌های شارژ مجدد رزین، مصرف آب برای فرآیند احیا و نگهداری سیستم

• هزینه‌های تعمیر و نگهداری : شامل هزینه‌های تعمیرات دوره‌ای، تعویض رزین‌ها و سایر قطعات

نتیجه گیری نهایی 

استفاده از سختی‌گیرهای رزینی یک راهکار مؤثر برای کاهش سختی آب است که در صنایع مختلف و مصارف خانگی کاربرد فراوان دارد. این سیستم‌ها با تبادل یونی توانایی حذف یون‌های کلسیم و منیزیم از آب را دارند و آب را با کیفیت بالاتری ارائه می‌دهند و مزایای زیادی از جمله کارایی بالا، عمر طولانی و عدم نیاز به مواد شیمیایی دارند. ضمن این که معایبی چون هزینه اولیه بالا، نیاز به شارژ مجدد و نگهداری بیشتر نیز وجود دارد. در نهایت، انتخاب سیستم مناسب بستگی به نیاز و شرایط محیطی دارد.

نگارنده مقاله: مهندس سبا رادنیا